Οι 38′ σε συνεργασία με την Τριηπειρωτική ξεκινούν να δημοσιεύουν τα ενημερωτικά δελτία, τους Φακέλους και τα Red Alerts (σύντομα ενημερωτικά σημειώματα για τρέχουσες κρίσεις) της Τριηπειρωτικής στα ελληνικά σε μια προσπάθεια να συνδεθεί το ελληνικό κοινό με το σύγχρονο διεθνή αριστερό προβληματισμό και τις εξελίξεις στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. (Περισσότεα για την Τριηπειρωτική μπορείτε να βρείτε εδώ)

 

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Σας χαιρετούμε από τη διεύθυνση της Τριηπειρωτικής

Τη στιγμή που μια πόρτα κλείνει ορμητικά στο Κασμίρ, μια άλλη ανοίγει στην Αργεντινή. Αυτή είναι η φύση των αγώνων μας. Το 1859, ο Φρίντριχ Ένγκελς έγραφε “Η ιστορία συχνά προχωράει με άλματα και ελιγμούς”. Το να βλέπουμε την ιστορία σαν μια ευθεία γραμμή που κινείται στην κατεύθυνση της προόδου είναι αποπροσανατολιστικά λανθασμένο. Είναι ρομαντικό να πιστεύει κανείς είτε ότι η ιστορία είναι συντηρητικά κυκλική -οπότε η αλλαγή είναι θεμελιωδώς αδύνατη – ή ότι η ιστορία είναι προοδευτικά γραμμική – οπότε όλα βελτιώνονται με ένα επιστημονικό τρόπο. Καμιά από αυτές τις δυο οπτικές δεν ισχύει.

Η ανθρώπινη ιστορία είναι ένας αγώνας μεταξύ του οράματος μιας καλύτερης ζωής και των περιορισμών του παρόντος. Κάποιοι από αυτούς τους περιορισμούς είναι υλικοί, κάποιοι κοινωνικοί. Οι ανεπαρκείς υλικές συνθήκες και οι ανελαστικότητες της ταξικής κοινωνίας μπορούν να καθυστερήσουν την πρόοδο της ανθρωπότητας.

Η αντιδημοκρατική επίθεση στο λαό του Κασμίρ έρχεται τη στιγμή ακριβώς που ο λαός της Αργεντικής, με την συντριπτική ψήφο του στις προκριματικές εκλογές, δηλώνει ότι έχει κουραστεί από τις πολιτικές της λιτότητας (έχουμε γράψει για την κρίση στην Αργεντινή και το ρόλο του ΔΝΤ στο Φάκελο ν.10, το Νοέμβρη του 2018). Ο αργεντίνικος λαός θα ψηφίσει ξανά τον Οκτώβρη. Κατά πάσα πιθανότητα θα αποπέμψουν τον τωρινό πρόεδρο, Μαουρίσιο Μάκρι. Μουσικοί και αγωνιστές στην Αργεντινή έχουν μετατρέψει το παλιό ιταλικό αντιστασιακό τραγούδι (Bella Ciao – Αντίο όμορφη) σε μια κραυγή εναντίον του νεοφιλελευθερισμού και της λιτότητας (Macri Chau- Αντίο Μάκρι)

Το Δεκέμβρη του 2019, ο Φάκελος ν.23 της Τριηπειρωτικής θα περιλαμβάνει μια γενική εκτίμηση της κατάστασης στη Νότια Αμερική μετά και τις εκλογές στην Αργεντινή, τη Βολιβία και την Ουρουγουάη. Η Ντίλμα Ρούσεφ, πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας, σχολίασε το αποτέλεσμα των προκριματικών εκλογών της Αργεντινής λέγοντας ότι αποτελεί “ το φως στο τέλος του τούνελ για την Αργεντινή και τη Λατινική Αμερική”.

Η ιστορία μπορεί να προχωρά με ελιγμούς, αλλά η σημερινή κατάσταση μας σαστίζει. Πολλά και σημαντικά γεγονότα φαίνονται να λαμβάνουν χώρα με όλο και πιο γρήγορους ρυθμούς. Δεν είναι εύκολο να διατηρεί κανείς εποπτεία της επικαιρότητας, πόσο μάλλον να παρακολουθεί τις εξελίξεις σε κάθε χώρα. Συνεχώς ανακύπτει κάποια τραγωδία και τα ονόματα ελάχιστα γνωστών κοινοτήτων περνάνε γρήγορα από τα χείλη μας: Οι Γιαζίντι! Οι Ροχίνγια! Την επόμενη στιγμή, έχουν ξεχαστεί και τη θέση τους έχει πάρει η επόμενη καταστροφή. Παρά την πληθώρα γεγονότων, η ιστορία φαίνεται να μην προχωρά. Τίποτα δεν αλλάζει ουσιαστικά.Οι ζωές των ανθρώπων παραμένουν επισφαλείς, οι μέρες μοιάζουν να επαναλαμβάνουν τον εαυτό τους. Ο συνδυασμός της εντύπωσης που προκαλεί η ροή των γεγονότων με την ταυτόχρονη αίσθηση της ιστορικής στασιμότητας προκαλεί αίσθηση χάους και αποπροσανατολισμού.

Σε μια προσπάθεια να χαρτογραφηθεί το “χάος” των γεγονότων, η Τριηπειρωτική ξεκινά να δημοσιεύει τακτικά το Red Alert – μια συνοπτική δισέλιδη ανάλυση για κομβικές κρίσεις το οποίο μπορεί εύκολα να τυπωθεί και να διανεμηθεί. Ελπίζουμε ότι θα το προωθήσετε στα κινήματα που συμμετέχετε. Το πρώτο από αυτά ακολουθεί παρακάτω και αφορά στο Κασμίρ, και μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Που είναι το Κασμίρ;

• Το Κασμίρ είναι μια περιοχή με αμφισβητούμενο στάτους, κάθε σπιθαμή της οποίας είναι διεκδικούμενη από τη μια ή την άλλη γειτονική χώρα (η Ινδία, το Πακιστάν και η Κίνα). Καλύπτει μια έκταση 222.200 τετραγωνικών χιλιομέτρων που ισοδυναμεί με την έκταση χωρών όπως η Γκάνα και το Ηνωμένο Βασίλειο.

• Στην αχανή περιοχή ζουν περίπου 17 εκατομύρια άνθρωποι, κυρίως στα τμήματα που ελέγχονται από την Ινδία και το Πακιστάν. Μόνο ο πληθυσμός της περιοχής που ελέγχει η Ινδία ανέρχεται σε 12,5 εκατομμύρια. To Aksai Chin, που ελέγχει η Κίνα, είναι άγονο και αποτελεί περιοχή ενδιαφέροντος αποκλειστικά λόγω του δρόμου που συνδέει το Θιβέτ με την επαρχία Ξινγιάνγκ.

Ποιό είναι το διαρκές πρόβλημα στο Κασμίρ;

 

• Το ζήτημα του Κασμίρ είναι ένα από τα “υπόλοιπα” που έμειναν μετά την κατάτμηση της Νότιας Ασίας το 1947. Μέχρι το 1947 η περιοχή τελούσε υπό τον έλεγχο μιας Ινδουιστικης μοναρχίας. Ο βασιλιάς δεν συμφωνούσε να προσαρτηθεί η περιοχή στην Ινδία. Τελικά συμφώνησε όταν ένοπλοι επιδρομείς από το Πακιστάν επέδραμαν στην κοιλάδα του Κασμίρ και υπέγραψε το Πρωτόκολλο Προσάρτησης. Το ισχυρότερο πολιτικό κίνημα της περιοχής, η Εθνική Συνέλευση Τζαμού-Κασμίρ (υπό την ηγεσία του Σεΐχη Αμπντουλάχ), συμφώνησε να συμμετέχει στην Ινδική Ένωση, αν αυτή επρόκειτο να σεβαστεί την αυτονομία του Κασμίρ. Η Ινδική Ένωση συστηματικά περιορίζει αυτή την αυτονομία.

• Τη μέρα που ο ινδικός στρατός μπήκε στο Κασμίρ (27 Οκτώβρη 1947), ο πρωθυπουργός της Ινδίας, Τζαβαχαρλάλ Νεχρού, έστειλε ένα τηλεγράφημα στον πρωθυπουργό του Πακιστάν Λιακάτ Αλί Χαν. Σε αυτό το τηλεγράφημα ο Νεχρού δήλωνε ότι το μέλλον του Κασμίρ “πρέπει να αποφασιστεί με βάση τις επιθυμίες του λαού”. Η αναμέτρηση έφερε τη διαμάχη στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο κάλεσε για τη διενέργεια δημοψηφίσματος (ψηφίσματα 38 και 47).

• Το Κασμίρ χωρίστηκε με τον πόλεμο του 1947 μεταξύ της Ινδίας και του Πακιστάν. Η Ινδία και το Πακιστάν έχουν διεξάγει τουλάχιστον τέσσερις μείζονες πολέμους (1947, 1965, 1971 και 1999) ως αποτέλεσμα αυτής της διαμάχης, η οποία έχει προκαλέσει μια μόνιμη εξέγερση και μια μόνιμη στρατιωτικοποίηση. Με βάση τις εκτιμήσεις υπάρχουν 600.000 Ινδοί στρατιώτες στο Κασμίρ. Και οι δυο χώρες διαθέτουν πυρηνικά όπλα.

• Οι συνθήκες στο ινδικό τμήμα του Κασμίρ είναι άθλιες εδώ και δεκαετίες. Μετριοπαθείς παρατηρητές της περιοχής έχουν καταγράψει παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων φυλακίσεις, συλλογικές τιμωρίες και βασανιστήρια αμάχων. Οι αναφορές της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα το 2018 και 2019 δείχνουν μια σοκαριστική αδιαφορία της ινδικής κυβέρνησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Κασμίρ. Αυτή η παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας επιχειρείται να δικαιολογηθεί μέσω του απίθανου ισχυρισμού ότι οι κάτοικοι του Κασμίρ είναι τρομοκράτες.

Ποιά είναι η σημερινή κρίση στο Κασμίρ;

• Δυο άρθρα του Συντάγματος της Ινδίας (1950) παρέχουν μια λεπτή ισορροπία προς την κατεύθυνση της ανεξαρτησίας του κρατιδίου. Το άρθρο 370 παραχωρούσε ειδικό στάτους στο Τζαμού και Κασμίρ, αναγνωρίζοντας αυτονομία σε συγκεκριμένα κομβικά ζητήματα διακυβέρνησης του κρατιδίου. Το άρθρο 35Α δεν επέτρεπε, μεταξύ άλλων, την ιδιοκτησία γης στο Κασμίρ σε μη μόνιμους κάτοικους.

• Στις 5 Αυγούστου 2019, η δεξιά ινδική κυβέρνηση του Ναρέντρα Μόντι και του Ινδικού Λαϊκού Κόμματος ακύρωσε τα άρθρα 370 και 35Α. Αυτή η κίνηση ήταν πάγιο αίτημα της ινδικής δεξιάς απο το 1948. Στις 3 Απρίλη του 2018, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας είχε αποφανθεί ότι το άρθρο 370 είχε αποκτήσει μόνιμο στάτους. Το άρθρο 35Α δεν μπορούσε να ανακληθεί επειδή η Συντακτική Συνέλευση είχε διαλυθεί το 1957. Η ανάκληση αυτών των δυο άρθρων δεν έχει νομική βάση και θα αμφισβητηθεί στα ινδικά δικαστήρια.

• Η κυβέρνηση Μόντι, πριν προχωρήσει στην ανακοίνωση της ανάκλησης στο κοινοβούλιο, έστειλε 35.000 επιπλέον στρατιώτες στο Κασμίρ. Την ίδια στιγμή συνέλαβε όλους τους βασικούς πολιτικούς ηγέτες του Τζαμού και Κασμίρ. Η νομοθετική συνέλευση είχε διαλυθεί το Νοέμβρη του 2018. Ο τύπος περιορίστηκε και αποσυνδέθηκε το ίντερνετ και η τηλεφωνία.

• Η ινδική κυβέρνηση κατάργησε αντισυνταγματικά το κρατίδιο του Τζαμού και Κασμίρ και το διαίρεσε σε δυο Περιφέρειες της Ένωσης, οι οποίες θα κυβερνούνται από το Νέο Δελχί και όχι από την πρωτεύουσα του Τζαμού και Κασμίρ Σριναγκάρ.

• Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ινδίας (Μαρξιστικό) δήλωσε οι κινήσεις της κυβέρνησης αποτελούν “δολοφονία της δημοκρατίας και του φεντεραλισμού”.

Ποιές είναι οι γεωπολιτικές συνέπειες της κρίσης στο Κασμίρ;

• Οι κινήσεις της ινδικής κυβέρνησης στο Τζαμού και Κασμίρ δεν πρέπει να θεωρούνται απλά ένα εσωτερικό ζήτημα. Συνδέονται αδιάρρηκτα με τη γεωπολιτική κατάσταση στην περιοχή.

• Τα σύνορα της Κίνας, της Ινδίας και του Πακιστάν συναντιούνται στο Κασμίρ. Και οι τρεις χώρες έχουν διεξάγει πολέμους για τμήματα της περιοχής του Κασμίρ. Η Ινδία και το Πακιστάν έχουν διεξάγει τέσσερις πόλεμους, ενώ η Κίνα και η Ινδία ένα μείζονα πόλεμο, το 1962.

• Η βασική διαμάχη στην περιοχή από τη δεκαετία του 1940 είναι μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν. Οι διαφωνίες έχουν βαθιές ρίζες στην πολιτική κουλτούρα κάθε χώρας. Η άνοδος της άκρας δεξιάς στην Ινδία πυροδότησε περαιτέρω τη διαμάχη.

• Η διαμάχη Ινδίας-Πακιστάν συνδέεται με την ευρύτερη διαμάχη μεταξύ ΗΠΑ-Κίνας. Η Κίνα προσκάλεσε στην πρωτοβουλία Μια ζώνη, ένας Δρόμος όσες χώρες ήθελαν να συμμετάσχουν. Η Ινδία αρνήθηκε εν μέρει λόγω του ιστορικού φιλονικίας με την Κίνα και εν μέρει λόγω της υποταγής της στις ΗΠΑ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιτίθενται στην πρωτοβουλία Μια Ζώνη, Ένας Δρόμος και επιδιώκουν την περικύκλωση της Κίνας.

• Η πρωτοβουλία Μια Ζώνη, ένας Δρόμος έχει αναπτυχθεί στο Πακιστάν και το Νεπάλ. Ο οικονομικός διάδρομος Κίνας Πακιστάν (CPEC), αξίας 46 δις δολαρίων διέρχεται από το τμήμα του Κασμίρ που ελέγχει το Πακιστάν διαμέσου του αυτοκινητόδρομου Καρακοράμ και καταλήγει στο λιμάνι Γκουαντάρ στο Μπαλουχιστάν. Το 2017 η Κίνα και το Νεπάλ συμφώνησαν να κατασκευάσουν τον Οικονομικό Διάδρομο των Ιμαλαΐων. Ο Οργανισμός Συνοριακών Δρόμων της Ινδίας έχει επιδοθεί στην κατασκευή δρόμων στα σύνορα με την Κίνα, από το Κασμίρ στο Μπουτάν και το Ναγκαλάντ.

• To 2017 ξέσπασαν εντάσεις στην περιοχή Ντοκλάμ κοντά στο τριεθνές Μπουτάν, Κίνας και Ινδίας. Το Μπουτάν δηλώνει ανοιχτά ότι δεν θέλει να εμπλακεί στην σινο-ινδική διαμάχη. Θέλει να επιλύσει το συνοριακό του ζήτημα με την Κίνα αλλά η Ινδία παρεμποδίζει αυτή την εξέλιξη    

 

Το αρχικό  σκίτσο είναι του Τσιταπροσάντ, ενός από τους μεγάλους κομμουνιστές καλλιτέχνες της εποχής του. “Στο έργο μου εκπροσωπώ την παράδοση των μοραλιστών και των πολιτικών αναμορφωτών” έγραφε ο Τσιταπροσάντ. “Το να σώσεις τους ανθρώπους σημαίνει να σώσεις την ίδια την τέχνη.Η δραστηριότητα ενός καλλιτέχνη ισοδυναμεί με την ενεργητική άρνηση του θανάτου”. Δεν αποτελεί παράδοξο λοιπόν που φιλοτέχνησε αυτό το έργο για το Κασμίρ το 1946.

Οι σύντροφοι μας Μαϊμούνα Μόλα, Καβίτα Κρισνάν, Ζαν Ντρεζ και Βιμάλ Μπάι επισκέφτηκαν το Κασμίρ για επιτόπια έρευνα από τις 9 ως τις 13 Αυγούστου. Επέστρεψαν με τρομακτικές ιστορίες και η αναφορά τους πρέπει να κυκλοφορήσει ευρέως. “Όλο το Κασμίρ είναι, αυτή τη στιγμή, μια φυλακή υπό στρατιωτικό έλεγχο”, γράφουν.

Τα νοσοκομεία στο Τζαμού και Κασμίρ έχουν γεμίσει με τραυματισμένους πολίτες. Ο δημοσιογράφος Μουντασίρ Αχμάντ επισκέφτηκε την βρεφοκομική κλινική Λαλ Ντεντ στο Σριναγκάρ. Συνάντησε τον Μπιλάλ Μαντού και τη Ραζίγια, που στεκόταν εκεί με το νεκρό βρέφος τους. Ενώ ήταν ακινητοποιημένοι από την απαγόρευση κυκλοφορίας, επιπλοκές στον τοκετό οδήγησαν στο θάνατο του παιδιού τους. Βρίσκονται παγιεδευμένοι στην κλινική. “Νιώθω σαν να πνίγομαι εδώ” λέει η Ραζίγια. Τα λόγια της περιγράφουν την αίσθηση όλων των κατοίκων του Κασμίρ.

Με θερμούς χαιρετισμούς, Βιτζαίη.